پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش به روش‌های آنتروپی و وزن شاهد (مطالعه موردی: منطقه دوآب صمصامی استان چهارمحال و بختیاری)

در این مطالعه دو مدل دو متغیره شامل وزن شاهد (WOE) و شاخص آنتروپی (IOE)، برای شناسایی مناطق دارای خطر زمین‌لغزش منطقه دوآب صمصامی مورد استفاده قرار گرفته است. برای این منظور ده لایه عامل شامل شیب، سوی شیب، میزان بارش، شتاب ثقل افقی زمین‌لرزه، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه، فاصله از گسل، فاصله از نقاط شهری و روستایی، سنگ‌شناسی و کاربری زمین‎ها انتخاب شد. ‌نقشه پراکنش لغزش‌ها با استفاده از لغزش‌های ثبت‌ شده،‌ تصاویر ماهواره‌ای Google Earth و مشاهدات صحرایی تهیه شده‌ است. نقشه خطر لغزش با استفاده از وزن به‌دست آمده توسط هر مدل و نرم‌افزار ArcGIS تهیه و برای ارزیابی آنها از شاخص سطح سلول هسته (SCAI) و سطح زیر منحنی (AUC) ویژگی عملگر گیرنده (ROC) استفاده شد. نتایج به‌دست آمده برآورد خوبی از خطر لغزش در منطقه مورد مطالعه نشان می‌دهد؛‌‌‌‌‌ به‌طوری ‌که سنگ‌شناسی، بارش و کاربری زمین‎ نقش مهمی در ایجاد لغزش‌‌ها در منطقه دارند و به‌طور کلی هر دو مدل برای پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش منطقه مناسب بوده است. فرایند اعتبارسنجی با استفاده از 30 درصد نقاط لغزشی نشان داد که مقدار سطح زیرمنحنی ROC در روش وزن شاهد برابر با (79/0) بوده و نسبت به روش شاخص آنتروپی با سطح زیر منحنی (73/0) پیش‌بینی بهتری در رخداد زمین‌لغزش‌ها داشته است. ‌نقشه‌های حاصل می‌تواند برای برنامه‌‌ریزی مکانی و کاربری زمین مورد استفاده قرار گیرد.